Koszty drewna opałowego: 6,30 mp * 180 zł/mp = 1134 zł. Takie koszty ponieślibyśmy, gdybyśmy przez cały sezon grzewczy, zamiast kotła gazowego, używali tylko kominka. Dla przypomnienia koszty ogrzewania gazem to 1804 zł (j/w). Widać stąd, że ogrzewanie kominkowe drewnem jest istotnie tańsze od ogrzewania gazowego. Na Wyspach drewno jest wykorzystywane jako opał w ok. 1,5 mln domów. Przy prawidłowo zbudowanym kominku i właściwym jego użytkowaniu dymu nie powinno być prawie wcale - tylko odrobina Tuż przy wejściu, by nie odsłaniać od razu wszystkiego. W ściance – dwustronny kominek. Jest na niego dobry widok i od strony kuchni z jadalnią i od strony salonu. Część gospodarcza, czyli miejsce na drewno i akcesoria znajduje się od strony salonu, bo jest tam więcej miejsca i łatwiejszy dostęp do kominka. Zastanawiasz się, jak rozpalić ogień w piecu na drewno bez rozpałki? Nie zastanawiaj się więcej! Trafiłeś we właściwe miejsce, ponieważ jesteśmy tutaj, aby Ci pomóc. Aby rozpalić ogień w kominku zewnętrznym, potrzebujesz podpałki. Podpałka pomaga w sprawniejszym przechodzeniu płomieni z rozpałki do kłód, w tym strażaków i gazet. A jeśli nie masz podpałki? Użyj Drewno powinno spalać się długo, oddając do pomieszczenia dużą ilość ciepła. Nie każdy gatunek drewna jest w stanie spełnić ten warunek. jumlah 0 dari seratus juta sepuluh ribu satu rupiah. Drewutnia przyda się w ogrodzie do przechowywanie drewna do kominka. Dowiedz się, jak zbudować drewutnię w ogrodzie. Zobacz film Drewutnia jest mała, więc zmieści się na każdej działce, i estetyczna – dlatego można ją ustawić w ogrodzie bez obawy, że będzie szpecić otoczenie. W drewutni mieści się do 10 m³ drewna. Taka ilość opału wystarczy do tego, by cieszyć się ogniem w kominku przez całą zimę. Jej konstrukcja składa się z dwóch segmentów połączonych dachem (można zbudować jedną część, ale ilość drewna, jaka się w niej zmieści, czyli 5 m³, wystarczy jedynie do okazjonalnego rozpalania ognia). Drewno dobre, bo suche i liściaste W kominku powinno się palić wyłącznie suchym drewnem. Spala się ono spokojnie i równomiernie, nie dymi i wydziela dużo ciepła. Drewno ze świeżo ściętego drzewa zawiera znaczną ilość wody. Palenie nim nie jest korzystne, bywa nawet szkodliwe. Po pierwsze dlatego, że wilgotne drewno znacznie obniża temperaturę spalania i zmniejsza ciąg kominowy, po drugie – powoduje wydzielanie dużej ilości sadzy, która powstaje w wyniku łączenia się niedopalonych cząstek z parą wodną i osadza się w przewodzie kominowym. Jeżeli zdarzy się nam dołożyć do kominka wilgotnego drewna, należy je spalać przy zwiększonym dopływie powietrza. Do rozgrzanego kominka z wkładem kominkowym nigdy nie należy dokładać drewna wilgotnego, które jest zmrożone, ponieważ może się to skończyć pęknięciem wkładu wskutek gwałtownych naprężeń termicznych. Dlatego drewno przed użyciem powinno być przechowywane pod zadaszeniem w przewiewnym miejscu przynajmniej przez kilkanaście miesięcy (czyli sezonowane). W tym czasie zawartość wody spada w nim do 15-20% (jest to tak zwane drewno powietrznie suche). Do palenia w kominku najlepiej używać drewna z drzew liściastych (na przykład grabowego, bukowego, dębowego, jesionowego, brzozowego). Drewno z drzew iglastych zawiera dużo żywicy i podczas palenia zanieczyszcza sadzą palenisko oraz komin. Wykonanie drewutni Każdy segment drewutni składa się z dwóch ram powstałych z krawędziaków 9 x 9 cm połączonych wiązaniem czopowym. Ramy połączone są czterema krawędziakami 9 x 9 cm na wpust. W tylnej ramie zamocowano dwie pionowe belki 90 x 4,5 cm, które stabilizują konstrukcję. Podobne belki wzmacniają jej boki. Połączono je z ramą za pomocą metalowych kątowników 6 x 6 cm. Podłogę tworzą deski. Drewutnia posadowiona jest na metalowych podporach osadzonych w betonie. Dzięki temu drewno, z którego jest zbudowana, nie styka się z powierzchnią gruntu, co znacznie zwiększa jego trwałość. Dach drewutni tworzy blachodachówka ułożona na łatach przybitych do krokwi. Konieczna impregnacja drewna Drewno łatwo chłonie wodę, co prowadzi do jego butwienia i gnicia. Dlatego elementy drewutni narażone na działanie deszczu i wody z roztopionego śniegu należy zabezpieczyć stosownym preparatem. W sprzedaży dostępnych jest wiele różnych środków (impregnaty, farby ochronne, lakiery). Zapewniają one ochronę przed szkodliwym działaniem grzybów, sinizn, a także owadów. Do impregnacji drewutni zastosowano preparat Sadolin Base, który pokryto koloryzującym lakierem Sadolin. Szczególnie dokładnie zaimpregnowano elementy konstrukcji najbardziej narażone na kontakt z wilgocią (dolna część ramy drewutni oraz miejsca połączeń drewnianych elementów). W tych miejscach drewno dodatkowo zabezpieczono warstwą impregnatu (w tym celu można także użyć smoły, asfaltu lub pokostu). Drewutnia do ogrodu - jak zbudować samodzielnie drewutnię [WIDEO] Wszystkie szczapy drewna przed trafieniem do kominka powinny zostać poddane suszeniu, ich wilgotność nie może wynosić więcej niż 20%. Jest to bardzo ważne, ponieważ palenie mokrym drewnem w kominku jest nie tylko nieefektywne – może też stać się przyczyną awarii zarówno komory spalania, jak i komina. Użytkownicy kominków mylnie przyjmują, że palenie mokrym drewnem wiąże się z oszczędnością. Owszem, pali się ono dłużej, ale to wcale nie znaczy, że daje lepszy efekt. Zbyt wilgotne szczapki są mniej energetyczne i pomimo wydłużonego spalania dają mniej ciepła. Żeby strawić takie paliwo, kominek musi wykonać więcej pracy – oprócz masy drewna musi także poradzić sobie z zawartą w nim w dużej ilości wodą. Najpierw zostaje ona odparowana, dopiero potem suche kawałki we właściwy sposób zajmują się ogniem (para wodna wydostaje się przez komin na zewnątrz i nawet w najmniejszym stopniu nie ogrzewa pomieszczenia). Wyraźnie zauważalnym, a nawet niebezpiecznym skutkiem palenia mokrym drewnem jest też powstawanie zwiększonej ilości smoły (kreozyt) i gazów organicznych (przyczyny to: wolne trawienie drewna przez ogień i niska temperatura spalin). Kreozyt osadza się w kominie i utwardza się pod wpływem działania wysokiej temperatury. Początkowo efekt tego odczujemy w postaci obniżonego ciągu, a następnie może dojść do pożaru komina – niezauważony na czas, bez trudu przeniesie się na cały dom. Nie obejdzie się bez suszenia drewna Optymalna wilgotność drewna do kominka wynosi 20%, każdą nadwyżkę trzeba wyeliminować. Żeby sprawdzić, czy kupione przez nas drewno wymaga suszenia, wystarczy dotknąć kilka szczapek dłonią. Jeśli tylko mamy miejsce na przechowywanie drewna, to możemy wysuszyć je we własnym zakresie, czyli wysezonować. Musimy wówczas pamiętać, że: - drewno należy rozłożyć w suchym i przewiewnym miejscu (najlepiej pod dachem). Układamy je naprzemiennie (pierwsza warstwa wzdłuż, druga w poprzek), w ten sposób zapewniamy mu dobrą izolację. Zostawiamy je tak na co najmniej 18 miesięcy. Uwaga! Nie należy przykrywać drewna materiałami nieprzepuszczającymi powietrza (np. folią), ponieważ nie będzie ono miało szansy wyschnąć. - szczapki muszą być porąbane na mniejsze kawałki (takie, jakimi będziemy docelowo palić), inaczej duże bale drewna nie wyschną na całej powierzchni. - jeśli drewno opiera się o ścianę budynku trzeba przynajmniej raz w roku ułożyć je w innej kolejności, bez tego wilgoć może się rozprzestrzenić także na budynek, a na szczapach rozwinie się pleśń. Metoda jest prosta, ale czasochłonna i pozostawia nas bez paliwa na długi czas, dlatego dokładnie sprawdzajmy drewno przed jego kupieniem lub zaplanujmy to wcześniej. Jeśli chcemy tego uniknąć, to warto kupować je w sprawdzonych miejscach lub firmach zajmujących się sprzedażą drewna kominkowego. Korzystają one ze specjalnych suszarek do drewna, które w ciągu kilku dni wyrównują wilgotność w szczapkach. Niestety za tak przygotowane paliwo trzeba zapłacić więcej. Gdy komin jest już niedrożny A co jeśli przez długi czas używaliśmy do palenia mokrego drewna i niedrożny komin daje już o sobie znać? W takim wypadku nie obędzie się bez wezwania kominiarza. Niestety czyszczenie komina z kreozytu nie jest takie proste – standardowo stosowane czyszczenie szczotkami kominiarskimi zazwyczaj nie przynosi pożądanego skutku. W takiej sytuacji kominiarze wypalają sadzę w kontrolowany sposób, a potem je czyszczą. Proces ten najlepiej jest przeprowadzać w asyście straży pożarnej, która w razie potrzeby będzie mogła od razu zareagować. Alternatywą jest skuwanie sadzy ze ścian komina – o użyciu konkretnej metody decyduje kominiarz. Uwaga! Łatwiej czyści się kominy wykonane z prefabrykatów – mają one gładkie ścianki, przez co sadza nie przyczepia się do nich tak łatwo. Dodatkowo w takim kominie stosowana jest izolacja termiczna, która utrudnia rozprzestrzenianie się ognia. Kominki na drewno i pellet już dawno przestały być traktowane jedynie jako źródło ciepła – obecnie to jedne z najważniejszych elementów aranżacji, często projektowanych jako centralny punkt wystroju pomieszczenia – salonu czy sypialni. Przyjemnie iskrzący się ogień na palenisku i elegancka zabudowa sprawiają, że kominki pasują zarówno do rustykalnych wnętrz o charakterze boho, jak i do aranżacji nowoczesnych i glamour. Jeśli chodzi o wystrój, to istnieje jeden element, nad którym przed projektowaniem wnętrza należy się poważnie zastanowić. Mowa tu o przechowywaniu drewna do kominka. Rozwiązań jest naprawdę wiele – od charakterystycznych wnęk, poprzez zabudowane schowki czy stojaki eksponujące pojedyncze szczapy drewna. Którą z możliwości wybrać, by okolice kominka zachwycały swoim wyglądem? Półki przy kominku – rozwiązanie wpisujące się w aranżację pomieszczenia Kominki z półkami (nad lub obok paleniska) to jedne z najpopularniejszych rozwiązań, jeśli chodzi o zabudowy kominków z miejscem na drewno. Mogą one stanowić kontynuację układu półek, które występują już na ścianie z kominkiem lub być całkowicie niezależne. Dzięki takiemu rozwiązaniu można utrzymać porządek, sprawdzi się również u miłośników symetrii i minimalizmu) jeśli półki będą równe i zaprojektowane tak, by tworzyć symetryczną kompozycję). Popularnym rozwiązaniem jest w tym przypadku kominek narożny z miejscem na drewno w formie półek pojawiających się na jednej ze ścianek narożnika. Tutaj też mamy wybór – półki mogą być umieszczone na tej ściance, która jest wyeksponowana bardziej i na tej, która kryje się w cieniu. Wszystko zależy od tego, czy chcemy podkreślać charakter wnętrza i eksponować – przykładowo – drewno dekoracyjne do kominka. Wnęka na drewno przy kominku – elegancka, dyskretna, nowoczesna Kominek z półkami często jest obecnie zastępowany przez rozwiązanie uwzględniające pionową lub poziomą wnękę na drewno. To niezwykle elegancki, a jednocześnie ekonomiczny element aranżacji przestrzeni. Przede wszystkim – w zależności od wymiarów wnęki na drewno i jej usytuowania – może poszerzać optycznie pomieszczenie lub je wydłużać. Ponadto we wnęce można ułożyć naprawdę duży zapas drewna, co minimalizuje konieczność częstego wychodzenia z domu po nowe szczapki. Dodatkowo drewno we wnęce ma możliwość „podeschnięcia” - a jak wiadomo, im szczapki są bardziej suche, tym więcej energii cieplnej uzyska się z ich spalania. Osoby stawiające na estetyczne wykończenie mogą zaopatrzyć się w drewno ozdobne do kominka – wyłożone we wnęce sprawi, że pomieszczenie nabierze harmonii i jednocześnie przytulnego charakteru – niczym z luksusowego, zimowego kurortu. LOUIS AQUA 15 kW Twin Glass Automatyczne czyszczenie FELIX AQUA 13kW Single Glass Automatyczne czyszczenie HECTOR AIR L TURBO GWARANCJA CZYSTEJ SZYBY Przechowywanie drewna obok kominka na ażurowym stojaku lub w zamykanym schowku Do przechowywania drewna można wykorzystać również inne, wolnostojące akcesoria. Jednym z nich są ażurowe stojaki w różnych wydaniach – stylizowane na stare oraz proste, wykonane z żeliwa i geometryczne. Różnorodność form i kształtów dostępnych obecnie na rynku sprawia, że każdy z pewnością wybierze model pasujący do aranżacji konkretnego wnętrza. Takie stojaki mają jeszcze jedną zaletę – w razie potrzeby bez problemu można je przesunąć lub wynieść na jakiś czas z pomieszczenia – na przykład w momencie wizyty dużej liczby gości. Wśród wolnostojących elementów na drewno można znaleźć również specjalne ławy, ustawiane przed kominkiem. Pełnią one zarówno funkcję siedziska (są idealne, gdy w chłodny dzień chcemy szybko ogrzać się ciepłem płynącym z paleniska) oraz schowka – w otwieranej skrzyni zmieści się pokaźny zapas suchych szczapek, gotowych do wrzucenia do kominka. Nie zapomnij o ochronie powierzchni składowania drewna! Czym wyłożyć półkę na drewno przy kominku? Możliwości jest mnóstwo i zdecydowanie warto skorzystać z nich już na etapie projektowania kominka. Najpopularniejszym rozwiązaniem jest wyłożenie wnęki lub półek takim samym materiałem, z którego wykonana jest obudowa kominka – a więc z cegły, płytek klinkierowych czy kamienia. Zdarza się również, że właściciele zabudowują wnętrze półek lub wnęki szkłem hartowanym, by zachować jednolity kolor miejsca do przechowywania drewna. Jeśli na etapie projektu zapomnieliśmy o tym, że ciągłe przekładanie i wyjmowanie drewna będzie brudziło półki lub ścianki wnęki, to warto pomyśleć o zabezpieczeniu ich specjalnymi matami wykonanymi z elastycznego, przezroczystego tworzywa sztucznego. Będą one chroniły wybrane powierzchnie zarówno przed zabrudzeniami, jak i uszkodzeniami mechanicznymi. Drewno do kominka z drzew liściastych czy z iglastych? Osoby stojące przed wyborem odpowiedniego drewna do kominka powinny jak najlepiej zaplanować, jaki produkt wybrać. W sezonie grzewczym na jeden kominek zużywa się średnio aż od 5 do 15 m3 opału! Jego zużycie zależy od wielu czynników. Między innymi od częstotliwości palenia, wielkości ogrzewanych pomieszczeń, wielkości komory spalania danego kominka czy pogody. Wybierając opał do kominka, warto zwrócić uwagę na wartość opałową oraz zapach podczas spalania. Pamiętaj, że jako opał nie można wykorzystywać drewna impregnowanego, lakierowanego lub pomalowanego innym chemicznym preparatem. Najlepsze drewno do kominka nie tylko pomoże utrzymać go w czystości i dobrym stanie, ale też ułatwi i umili jego użytkowanie. Drewno z drzew liściastych Ten rodzaj opału jest najpopularniejszym i polecanym do codziennego użytku. Do jego największych zalet należą: niewielka zawartość żywicy, równe spalanie i mała ilość dymu podczas palenia. Używając drewna z drzew liściastych, możemy znacznie zmniejszyć powstające zabrudzenia. Do najlepszego jakościowo opału zalicza się drewno twarde (na przykład z dębów, buków czy grabów), ze względu na wysoką kaloryczność. Z kolei drewno miękkie (na przykład z lipy bądź topoli) jest lżejsze, przez co daje o wiele mniej ciepła. Dla porównania opału ze względu na twardość można spojrzećna wagę 1m3 drewna z topoli, który kalorycznością odpowiada 0,54 m3 drewna z grabu. Wynika z tego, że kupując niskokaloryczne drewno, potrzebujemy go prawie 2 razy więcej, niż zaopatrując się w dobre jakościowo, twarde drewno. Zakup lepszego opału to dobre rozwiązanie nie tylko ze względów logistycznych, ale też czasowych. Ponieważ rzadziej trzeba je dokładać podczas palenia. W celu uzyskania jak najlepszej wartości opałowej należy sezonować je przez okres od roku do dwóch lat. Wilgotność takiego opału wynosi około 15-20%, podczas gdy świeże drewno może zawierać aż do 70% wody! Drewno z drzew iglastych Drewno z drzew iglastych jest często odradzanym wyborem ze względu na znaczną ilość żywicy, która w kontakcie z ogniem zaczyna strzelać i tworzyć liczne zabrudzenia. Używanie tego opału wiąże się też ze znacznym wydzielaniem dymu i sadzy, która gromadzi się w przewodzie kominowym oraz na ściankach. Rodzaje drewna z drzew liściastych Do najpopularniejszych drzew służących jako opał należą: - Buk – cechuje go długie i spokojne spalanie i wysoka kaloryczność. Daje dużo ciepła. - Dąb – pali się powoli i bardzo długo. Ma przyjemny, gorzki zapach, dzięki czemu nadaje się do wędzenia. Ma wysoką kaloryczność i daje dużo ciepła. - Grab – posiada najwyższą wartość opałową ze wszystkich. Pali się powoli i daje dużo ciepła. - Brzoza – płonie łatwo, nawet jeśli nie była sezonowana przez długi czas. Spala się równo, ale i szybko. Ma średnią wartością opałową. - Jesion – długo się pali i wydziela dużo ciepła. Jednak nie jest popularnym materiałem na opał, ponieważ trudno go pociąć na mniejsze kawałki. - Drzewa owocowe – wolne spalanie, podczas którego wydziela się przyjemny zapach. Drewno z jabłoni, gruszy i wiśni używa się do wędzenia. - Olcha – przy niewystarczającym wysuszeniu nie pali się dobrze. Jednak często używana jest do wędzenia, ponieważ nadaje potrawom aromatu i lepszego koloru. - Topola – ma niską wartość opałową i daje mało ciepła. Odpowiedni dobór drewna opałowego wpływa na ilość wydzielanego ciepła, zapach, a także czystość kominka. Dzięki dobremu jakościowo produktowi, nasze kominki i wkłady kominkowe będą mniej uciążliwe podczas czyszczenia. A przy odpowiedniej kaloryczności przechowywane drewno przy kominku będzie zajmowało mniej miejsca. Wybierając konkretny opał, weź pod uwagę nie tylko cenę, ale również pozostałe cechy wybranego rodzaju drewna! Jak i gdzie przechowywać drewno kominkowe? Drewno to najlepszy materiał opałowy do kominka. Podobnie jak kominek, drewno przechowywane w jego pobliżu, może pełnić funkcję dekoracyjną. Większe ilości tego materiału opałowego zazwyczaj przechowuje się na zewnątrz, jednak należy pamiętać, że drewno musi być suche, a więc trzeba zapewnić zadaszenie. W artykule przedstawiamy sposoby na przechowywanie drewna, które zapewnią mu ochronę przed wilgocią, a ponadto będą miały walory estetyczne. Miejsce na drewno obok kominka W salonie lub innym pomieszczeniu, w którym znajduje się kominek, warto wygospodarować trochę miejsca na drewno. Trudno będzie pomieścić cały zapas opału, ale jego część może znajdować się w bliskim sąsiedztwie kominka. Jest to wygodne ze względu na to, że nie trzeba za każdym razem, kiedy chce się rozpalić w kominku, wychodzić na zewnątrz. Ponadto wyeksponowanie drewna nada wnętrzu niepowtarzalny, przytulny klimat. Sposobem na oszczędzenie miejsca jest kominek z szufladą bądź półką. Kawałki drewna można też ułożyć między kominkiem a ścianą, co na pewno będzie wyglądało efektownie. Kolejnym pomysłem na przechowywanie drewna opałowego w domu jest wnęka przy kominku, jednak trzeba ją zaplanować już na etapie projektowania wnętrza. Warto również zakupić specjalny kosz lub stojak na drewno. Na rynku jest dostępnych wiele modeli, można je łatwo dopasować do wystroju wnętrza, dzięki temu będą stanowić ciekawą ozdobę. Przechowywanie drewna poza domem Trudno przechowywać w domu cały zapas drewna, więc należy stworzyć dla niego magazyn. Doskonale nadaje się do tego przewiewna szopa, jednak nie każdy taką posiada. Z powodu ograniczonej ilości miejsca w domu materiał opałowy często przechowywany jest w ogrodzie. Należy jednak pamiętać, że nie może leżeć na otwartej przestrzeni. Oprócz ochrony przed wilgocią konieczna jest dobra wentylacja, więc konstrukcja powinna być przewiewna. Jednym z pomysłów na przechowywanie drewna w ogrodzie jest drewutnia. Może być ona umieszczona przy ścianie budynku, pozwoli to zaoszczędzić więcej miejsca. Drewno nie powinno bezpośrednio przylegać do ściany budynku, najlepiej zachowanie odległości około 5 cm, aby zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza z każdej strony. Najlepiej, aby ściany boczne drewutni były w formie kraty. Wtedy drewno może być dokładnie owiewane, niezależnie od kierunku wiatru. W przypadku posiadania większego ogrodu warto postawić na wolnostojącą drewutnię, która pomieści więcej drewna. Taką wiatę można zbudować samemu lub kupić gotową. Oprócz pełnienia funkcji magazynu może być ona ozdobą ogrodu. Najważniejsze, by miała szczelne pokrycie dachowe. Należy też zapewnić odpowiednie podłoże, najlepiej układać drewno na ażurowej podstawie.

miejsce na drewno przy kominku